Aras: Kalın yün, talih
Artuk: Zenginlik
Aspar: Faydalı
Atalan/Atıgay: Ünlü
Ataman: Saygıdeğer
Aykut: Kutlu ay, armağan, ikram, ödül
Aybar: Ay gibi parlak, heybetli
Aybars: Ay gibi beyaz pars
Ayhan: Ay hakimi
Aykaç: Hatip
Ayman: Ay'a eşdeğer
Balaban: Bir doğan türü
Balamir: Avrupa Hun Devleti kurucusu
Bamsı: Yüksek, ulaşılamaz, kam
Barış: Sulh, hazine, gidişat
Barkan: Gezgin
Barlas: Kahraman, savaşçı
Bartu: Varlık, varılacak yer
Bayhan: Varlıklı
Berkin: Güçlü
Bertuğ: Engel tanımayan
Boğaç: Genç boğa, boğa gibi
Bora: Fırtına
Babür: Bir kaplan türü, Babür Devleti'nin ünlü kağanı
Bahadır: Kahraman
Dumrul: Okun sivri ucu, efkarlı
Ecevit: Çalışkan
Ediz: Değerli
Ergün: Yumuşak huylu
Erkut: Güçlü, kutsal
Erkin: Bağımsız
Ertan: Tan zamanı
Erendiz: Jüpiter
Eymen: Alçak gönüllü, yardımsever
Gencer: Yeni yetişen yiğit
Geray/Giray: Uygun, Kırım hanlarının unvanı
Gökalp: Kahraman
Gökay: Mavi gözlü
Gökhan: Gök gibi büyük, Mavi Han
Kutadgu: Kutlu, yararlı
Kutan: Dua
Kutay: Ateş, Şamanların ateş tanrısı ipek
Kuyaş: Güneş ışığı
Toygar: Tarla kuşu
Ulaş: Ululuk
Uraz: Baht
Yabgu: Kağan
Yalım: Ateş
Yazgan: Yazıcı, Tanrı'nın adlarından
Yula: Rüya ruhu
Eski Türk kadın isimleri ve anlamları ise şöyle:
Aça: Toplumda saygı gören kişi, analık derecesinde saygıya değer hanım
Adak: Söz, bağış
Adal: Sadık
Adar: Adayan kişi
Adberilgen: Adına layık ve ününü hak eden kişi
Ağıç/Ağış: Hazine
Akay: Ay'ın en güzel anı, Yenisey Türklerinde "hanımefendi" yerine geçen hitap
Akbel/Akçın: Dürüst, sağlam kişilikli
Akınay: Türkistan'da kadın ozanlara verilen ad
Akkara: Zıtların bütünlüğü
Balkır: Yağmurun ardından çıkan güneş
Bangu (Mengü, Bengü): Sonsuzluk, sonsuz
Banıçiçek: Kutsal çiçek
Başak: Buğday başı, okun ucuna takılan sivri demir, sümbül
Becet/Bezen: Süs
Begüm: Eski Türklerde "bey"in kadınlardaki karşılığı, "hanımefendi"
Belçin: İz
Belen: Alim, geçit, dağ yolu, sırt
Belgin: Net
Belik: Doruk, saç örgüsü
Benice: Sonsuzluk
Beril: Cömert, fedakar
Beyge: Küçük hanım
Beylem: Çiçek demeti
Çağıl: Su sesi
Çağla: Dürüst
Çilde: Kışın en soğuk günü
Çolpan: Kuzey yıldızı
Ebren: Evren
Esrigün: Fırtına
Gökçe: Zarif, göz alan
Iraz: Mutluluk
İncesen: Huzur
İynem: Yaren, dost
Laçin: Yırtıcı kuş
Okşan: Benzeyen
Olcay: Şans
Oylum: Çukur
Sağın: Düşünce, kıvılcım
Sayina: Yaz mevsimi
Tanla: Mucize, şaşkınlık
Tansu: Armağan
Tilbe: Dilek, dilenen şey
Tomris: Demir ucu ya da demir sesi
Tunay: Evlatlık kız çocuk
Umar: Umutlu
Umay: Koruyucu
Ağıç/Ağış: Hazine
Akay: Ay'ın en güzel anı, Yenisey Türklerinde "hanımefendi" yerine geçen hitap
Akbel/Akçın: Dürüst, sağlam kişilikli
Akınay: Türkistan'da kadın ozanlara verilen ad
Akkara: Zıtların bütünlüğü
Balkır: Yağmurun ardından çıkan güneş
Bangu (Mengü, Bengü): Sonsuzluk, sonsuz
Banıçiçek: Kutsal çiçek
Başak: Buğday başı, okun ucuna takılan sivri demir, sümbül
Becet/Bezen: Süs
Begüm: Eski Türklerde "bey"in kadınlardaki karşılığı, "hanımefendi"
Belçin: İz
Belen: Alim, geçit, dağ yolu, sırt
Belgin: Net
Belik: Doruk, saç örgüsü
Benice: Sonsuzluk
Beril: Cömert, fedakar
Beyge: Küçük hanım
Beylem: Çiçek demeti
Çağıl: Su sesi
Çağla: Dürüst
Çilde: Kışın en soğuk günü
Çolpan: Kuzey yıldızı
Ebren: Evren
Esrigün: Fırtına
Gökçe: Zarif, göz alan
Iraz: Mutluluk
İncesen: Huzur
İynem: Yaren, dost
Laçin: Yırtıcı kuş
Okşan: Benzeyen
Olcay: Şans
Oylum: Çukur
Sağın: Düşünce, kıvılcım
Sayina: Yaz mevsimi
Tanla: Mucize, şaşkınlık
Tansu: Armağan
Tilbe: Dilek, dilenen şey
Tomris: Demir ucu ya da demir sesi
Tunay: Evlatlık kız çocuk
Umar: Umutlu
Umay: Koruyucu
