Dünyanın gelmiş geçmiş en görkemli canlılarından biri olan ve Mısır Piramitleri'nin yapılış zamanına kadar aramızda yaşayan mamutların dünyaya geri getirilmesi adından büyük bir adım atıldı. Japon bilim insanları, 2010 yılında Sibirya'nın kuzeyinde kalıntıları çok iyi halde bulunan yünlü mamut Yuka'nın hücre çekirdeğini fare yumurtası hücrelerine yerleştirdi.
Araştırma çerçevesinde Yuka'nın kemik iliği ve kas dokusundan çıkarılan en az zarar görmüş hücre çekirdekleri, laboratuvar ortamında olgunlaşma evresinden önceki dişi cinsiyet hücrelerine (ovosit) yerleştirildi. Toplamda 273,5 miligram dokudan 88 hücre çekirdeği alındı. Bazıları yumurta hücrelerine enjekte edildiğinde değişime uğrayanların, hücre bölünmesinden önceki aşama olan hücresel hareketlilik gösterdiği tespit edildi.
DNA Kopyalama Gibi Çekirdek Fonksiyonlarına Olanak Sağlanacak: Kindai Üniversitesinden gen mühendisi Kei Miyamoto, çalışmalarını, mamutları yeniden hayata döndürme yolunda atılan önemli bir adım olarak nitelendirirken, daha iyi koşullar altında muhafaza edilmiş hücre çekirdekleri elde ettiklerinde, hücre bölünmesi aşamasına geçen bir çalışmaya imza atabileceklerini söyledi.
Uzmanlar, az hasar görmüş örneklerin de DNA kopyalama gibi çekirdek fonksiyonlarına olanak sağlayabileceğini varsayıyor. Peki mamutların nesli nasıl tükendi?
Bu buzul çağı canavarlarının nesillerinin 5 bin 600 yıl önce tükenmiş olabileceğini belirten bilim insanlarına göre, havaların ısınmasıyla göllerdeki su miktarı azaldı, bu nedenle günde 70 ila 200 litre arası su tüketmesi gereken mamutların hayatta kalma şansları da zorlaştı.
Bilim dünyası yünlü mamutların büyük bir çoğunluğunun aslında 10 bin 500 yıl önce yok olduklarını düşünüyor. Bunun için sayılan iki neden var: Birincisi insanların avlanması, ikincisi ise, ekolojik değişimler.
Ancak St. Paul adasında yaşayan yünlü mamutların 5 bin yıl daha hayatta kalmayı başardıkları anlaşılıyor. ABD'de yayınlanan akademik bilim dergisi, the Proceedings of the National Academy of Sciences'ta yayınlanan araştırmaya göre, St Paul'da yaşayan yünlü mamutların soyu ise 5 bin yıl daha sürdü.
Ancak buzul çağından sonra yerkürenin ısınmasıyla deniz seviyesi yükselince yünlü mamutların yaşam alanı da daraldı. Bazı göller okyanusa karıştı ve tuzlu suyun kalan rezervuarlara dolmasıyla tatlı su kaynakları azalmış oldu.
Bu yüzden bu yünlü dev canlılar iyice azalan su kaynaklarını paylaşmak zorunda kaldılar. Sorunu daha da zorlaştıran da bu canlı türünün çok fazla su tüketiyor olmasıydı.
