Bu çocukları alkışlamak lazım… Hani şu bir anda yokluktan dolayı kendilerini kadroda bulan Trabzonsporlu çocukları… Hani şu kalede devleşen sakat sakat mücadele eden Uğurcan’ı, defansta rakiplerine geçit vermemek için çabalayan Hüseyin’i, bir anda ön libero ve oyun kuruculuk görevini üstlenen ve bunu hakkıyla yerine getiren Yusuf Yazıcı’yı, orta sahada adeta “gladyatör” gibi görev yapan Abdulkadir’in “Parmak” olanını ve tabi ki ataklara yön veren “Ömür”lük olanını... …ve tabi ki, 40 yıllık Trabzonlu gibi ter döken yabancıları… Hepsini ama hepsini alkışlamak lazım. Sakatlıkların ve transfer yasağının olduğu dönemde zaman zaman tökezleseler bile mücadele ettiler, savaştılar, zirve inatlarını sürdürdüler. Teknik Direktör Ünal Karaman’ı da unutmamak gerek. Ne ağladığını duyduk, ne sızlandığını. Elinde ne varsa, hepsini bağrına basarak, mücadele etti, kazandı, kazanıyor, kazandırıyor da… Anlayacağınız, Trabzonspor hala oyunun içerisinde… Ankaragücü ara transferin hızlısı… Gördük ki, gelecek için umut verdi bu kadro. Yenildiler doğrudur ama daha ilk maçları. Kolay değil, bir takım gitti, başka bir takım geldi. Zamanla onlar da toparlanacak, birbirlerine alışacak ve bekledikleri sonuçları alacaklardır.