“Sılada sılasız kaldım;
Suyum garip, aşım garip.
Ben kendime gurbet oldum;
İçim garip, dışım garip.”
Sıla’nın anlamı sözlükte “Bir kişinin bir süre ayrı kaldığı yere veya yakınlarına kavuşma. - Gurbette bulunan bir kimse için doğup büyüdüğü ve özlediği yer.” diye geçer… Bir de Sıla-i rahim demişler, ailemizle, akrabalarımızla, komşularımızla güzel ilişkiler kurmanın adına…
Adını “Sıla” koydukları Tekirdağ’daki 2 yaşındaki bebeğin hazin sonuna ne diyeceğiz peki?
Sıla-i rahimi yaşatmadılar Sıla’ya... Sıla’ya işkenceyi, ölümü layık gördü ailesi, komşuları… Günlerce hastanede yaşam savaşı verdi o minik bedeni…
Bu dünyada nefes almayı çok gördüler henüz 2 yaşındaki Sıla bebeğe…
2 yaşındaki bebeğe işkence nedir, cinsel istismar nedir?
Nasıl bir pislik hali, nasıl iğrençliktir bu?
Yaşar Kemal yıllar önce “Bu ülkede dört şey olmayacaksın: Kadın, çocuk, ağaç, sokak hayvanı... Hiçbir yağmur temizleyemez şu çağın pisliğini...” demişti…
Abdurrahim Karakoç “Kalmışım ara yerde, tozdayım, dumandayım / Kirli bir mekândayım, iğrenç bir zamandayım.” demişti…
Cahit Zarifoğlu “Ben bu çağdan nefret ettim, etimle kemiğimle nefret ettim...” demişti…
Bu şairler 30-40 yıl önce yaşadıkları dönemin manzaralarını bu cümlelerle tarif etmişti… O dönemde yaşayıp bunları söyleyenler, bugünlere şahit olsalardı neler söylerlerdi acaba?
Herhalde bu ve benzeri olayların çoğaldığı bu çağı tarifte çok zorlanırlar aynı bizim gibi nefret kusarlardı! Bu çağı yaşayan bizler de bu çağı tarifte oldukça zorlanıyor, haleti ruhiyemizi anlatmakta tiksintiden başka kelimeler bulamıyoruz.
8 yaşındaki Narin’i boğarak öldürenin annesi, abisi, amcası ve akrabaları olarak tutuklandığı bu çağı…
2 yaşındaki Sıla bebeği işkence ve cinsel istismarla öldüren komşuların ve buna göz yuman taş kalpli bir sözde annenin yaşadığı bu çağı…
Sapkınlığın ağına düşmüş İstanbul’daki bir gencin, iki genç kızı vahşice öldürdüğü bu çağı…
Sadece ve sadece iğrenerek izliyoruz!
Yalnız bunlar mı yaşanıyor? Son yıllardaki bu çürüme aldı başını gidiyor…
Toplumda şiddet, ahlaksızlık, sosyal çürüme boyutları şiddetle artıyor. Bu gidişat ve mesele toplumun her ferdini ilgilendiriyor. Bu gidişatının önünü kesmek ise duyarlılığı, hassasiyeti olan herkesin görevidir. Bu olaylarda gözle görülen ve istatistiksel bir artış mevcut… Var mı bu manzarayı inkâr edebilecek bir kişi? Bu gidişatı ne iktidar hafife almalı ne de muhalefet siyasi istismar malzemesi olarak kullanmalıdır. Bu gidişatı durdurmak, onarmak, iyileştirmek için iktidar ve muhalefet yaşanan olaylara “Bir Elin Nesi Var İki Elin Sesi Var” ölçüsünde birlikte yekvücut hareket etmelidir.
MHP’nin 2019 yılında alanında uzman kişilere hazırlattığı Ruh Sağlığı Yasa Teklifi'ni TBMM’ye sunması, geçtiğimiz haftalarda “Aile Kurumu Çalıştayı” düzenlemesi ve “Bireysel ve Toplumsal Şiddetle Mücadele” adı altında uzman ve akademisyenlerimizden oluşan yeni bir komisyon kurması bu vahim gidişatın MHP’nin farkında olduğunun delilidir. Bu taşın altına herkes elini koymalı, şimdiye sahip çıkma ve gelecek nesilleri kurtarmak adına herkes sorumluluk üstlenmelidir.
MHP Lideri Devlet Bahçeli’nin bu manada dün yapmış olduğu “Geleceğimizi şiddete rehin bırakamayız.
Derlenmeliyiz, toparlanmalıyız, kendimize gelmeliyiz, cezaları artırmakla beraber; şiddetin ürediği ana yatağı kurutmak zorundayız.
Temellerimizi kazıp, kaynağımıza inip saçılan hastalık tohumlarını bulup çıkarmalıyız.” şeklindeki çağrısı şimdiye ve geleceğe bir atıftır.
“Çağın pisliği, iğrenç zaman” tarifleri; yerini kardeşliğin, birliğin, beraberliğin, dayanışmanın, hoşgörünün hakim olduğu; huzurlu, güvenli bir Türkiye’ye bırakmalıdır.
Sıla-i rahimde Sılaların, Narinlerin nefes aldığı Türkiye’yi gelecek nesillere miras bırakmak, bugünün yöneticilerine büyük bir sorumluluk yüklüyor. Bir çocuk anne ve babasının yanında dahi nefes alamıyorsa işte o vakit geleceğin “İğrenç zamanı” süregelir.
YILDIRAY ÇİÇEK / TÜRKGÜN
