Ruh Sağlığı Bozukluklarının Tanısal ve İstatistiksel El Kitabı: Beşinci Baskı (DSM-V), kaygı bozukluklarını birkaç ana tipte sınıflandırır.
DSM'nin önceki baskılarında, kaygı bozuklukları, obsesif-kompulsif bozukluk (OKB) ve travma sonrası stres bozukluğu (TSSB) ve ayrıca akut stres bozukluğunu içermektedir. Ancak, el kitabı artık bu ruh sağlığı zorluklarını endişe altında gruplandırmamaktadır.
Anksiyete bozuklukları şimdi aşağıdaki teşhisleri içermektedir.
Anksiyete türleri
Yaygın anksiyete bozukluğu: Aşırı, uzun süreli kaygı içeren ve spesifik olmayan yaşam olayları, nesneler ve durumlar hakkında endişeler içeren kronik bir hastalıktır. YAB en sık görülen anksiyete bozukluğudur ve bozukluğu olan insanlar kaygılarının nedenini her zaman tanımlayamazlar.
Panik bozukluğu: Kısa süreli veya ani şiddetli terör ve yakalama saldırıları, panik bozukluğunu karakterize eder. Bu saldırılar titremeye, kafa karışıklığına, baş dönmesine, bulantıya ve solunum zorluğuna neden olabilir. Panik ataklar, 10 dakika sonra en yüksek noktalara ulaşarak hızlı bir şekilde ortaya çıkma ve yükselme eğilimindedir. Ancak, panik atak saatlerce sürebilir.
Panik bozuklukları genellikle korkutucu deneyimlerden veya uzun süreli stresten sonra ortaya çıkar, ancak aynı zamanda tetikleyici olmadan da ortaya çıkabilir. Panik atak geçiren bir kişi yaşamı tehdit edici bir hastalık olarak yanlış yorumlayabilir ve gelecekteki ataklardan kaçınmak için davranışlarda sert değişiklikler yapabilir.
Özgül fobiler: Bu irrasyonel bir korku ve belirli bir nesne veya durumdan kaçınmaktır. Fobiler, belirli bir nedenle ilgili oldukları için, diğer anksiyete bozuklukları gibi değildir.
Fobisi olan bir kişi, mantıksız veya aşırı bir korku olduğunu kabul edebilir, ancak tetikleyici etrafındaki endişeleri kontrol edememektedir. Bir fobiyi tetikleyen durumlar ve hayvanlardan günlük nesnelere kadar çeşitlilik gösterir.
Agorafobi: Bu, bir kişi sıkışırsa kaçmasının zor olabileceği veya yardımın bulunmayacağı yerlerden, olaylardan veya durumlardan korkma ve kaçınmadır. İnsanlar genellikle bu durumu açık alanların ve dış mekanların fobisi olarak yanlış anlarlar, ancak o kadar basit değildir. Agorafobisi olan bir kişi evden ayrılma korkusu veya asansörleri ve toplu taşıma araçlarını kullanmaktan korkabilir.
Seçici mutizm: Bu, bazı çocukların tanıdık insanlar etrafında mükemmel bir sözlü iletişim becerisine sahip olmalarına rağmen, okul gibi belirli yerlerde veya bağlamlarda konuşamadıkları, yaşadıkları bir endişe biçimidir. Aşırı bir sosyal fobi şekli olabilir.
Sosyal anksiyete bozukluğu veya sosyal fobi: Bu, sosyal durumlarda veya kamu utancında diğerleri tarafından olumsuz yargılanma korkusudur. Sosyal anksiyete bozukluğu; evre korkusu, samimiyet korkusu, aşağılanma ve reddedilme endişesi gibi çeşitli duyguları içerir.
Bu bozukluk, insanların kamusal durumlardan kaçınmasına ve günlük yaşamın son derece zor olduğu noktaya insanla temas etmesine neden olabilir.
Ayrılma anksiyetesi bozukluğu: Güvenlik veya güvenlik hissi veren bir kişiden veya yerden ayrıldıktan sonra yüksek düzeyde kaygı, ayrılık anksiyetesi bozukluğunu karakterize eder. Ayrılma bazen panik semptomlarına neden olabilir.
