“Hani en sevdiğini kaybettiğinde
İçin yanar yanar yanar yanar ya
Ben de seni kaybettim ağlarım şimdi”
Türkiye’de herkes bir yakınını, bir sevdiğini kaybettiğinde arkasından onun bu eseriyle duygularını yaşardı. Son haftalarda da Gassal isimli bir dizi sayesinde bu eser öyle meşhur olmuştu ki, toplum içinde bu şarkı sözlerinin duyulmadığı atmosfer yok gibiydi. Sanki Türkiye adeta Ferdi Tayfur’dan gelecek acı habere hazırlanmış gibiydi. Şimdi tüm Türkiye onun bu eserleriyle onun arkasından ağlıyor. Her sanatçıya nasip olmayacak bir sevgi okyanusunu gönüllerde biriktirdiğini son nefesini verdikten sonra bir kez daha anlaşıldı. Ferdi Tayfur milyonların gözyaşı ve duaları eşliğinde toprağa verildi. Tribünler, metrobüsler, dolmuşlar, okullar, kahvehaneler, karakollar, fabrikalar, köyler, kasabalar, şehirler, sokaklar, caddeler, evler, binalar velhasıl milyonlar arkasından haykırıyor:
“Unutmak mümkün mü böyle bir aşkı
Bir gün gitsen bile hatıran yeter
Hatıran yeter hatıran yeter”
Yetmiyor millet koro halinde yine onun şarkısıyla yine onun yokluğuna sesleniyordu:
“Her adım atışta yüreğim sızlar
Sensiz mahsun kaldı bizim sokaklar
Artık ne sen varsın, ne hatıralar
Sensiz bomboş kaldı bak bizim sokaklar”
Kaç neslin Ferdi Tayfur’un eserleriyle büyüdüğünün kanıtı cenaze törenine katılan sakallı dedeler-nineler, teyzeler, gençler, çocuklar yani her yaştan insanların varlığıydı. Seven yahut sevdiğinden ayrılan âşıklar, sıla özlemi duyanlar, anne, baba, çocuk sevgisini yürekten hissedenler, yalnızlığı, çaresizliği, yokluğu yaşayanlar hep onun eserlerine sığınırdı. Onun eserleri herkese duygusal bir liman olurdu. Hayatını kaybeden Ferdi Tayfur’du ama yüreği ağlayan Türkiye idi. Gidişine hepimiz ağladık hepimiz… Çocukluğumuz, gençliğimiz film şeridi gibi gözümüzün önünden geçti. Onun eserlerini dinleyerek büyüdük ve Allah nasip ederse de öyle yaşlanacağız…
Çocukluk çağımdan itibaren Ferdi Tayfur eserlerini dinleyen birisi olarak hiç unutmam, gece-gündüz Ferdi Tayfur’u son ses müzikle dinlediğim için, Kayseri’deki evimizin karşısındaki binadan anneme “Oğlunuz Ferdi Tayfur’a bir gecede mi âşık oldu? Bu ne böyle 24 saat Ferdi Tayfur’u dinliyor” diye şikâyete gelmişlerdi. Merhum dedemin ve dayılarımın Mersin’deki müzik ve plak dükkânın da hayal meyal hatırladığım çocukken Ferdi Tayfur’dan dinlediğim “Ah bir çocuk olsaydım/Parklarda oynasaydım” eseri, Ferdi Tayfur hayranlığımın belki de temelini oluşturmuştu.
İnsanlarda sevinç, üzüntü, yalnızlık, hasret, özlem, sevgi, aşk, dostluk, kardeşlik duyguları yaşadıkça emin olun Ferdi Tayfur eserleriyle her daim yaşamaya devam edecektir. Onun milletin yüreğine işleyen eserleri yine nesillerden nesillere aktarılacaktır.
Ferdi Tayfur 5 yaşında babasız kalmış, yoklukla büyümüş, hayatın her zorluğunu yaşamış bir sanatçıydı. Fakat hayata tutunma mücadelesi, müzik kabiliyeti ve yüreklere dokunan eserleriyle hayranlarının gün gelmiş Ferdi Babası olmuştu. Hayat böyle işte 5 yaşından sonra babasız büyü ve milyonlarca hayranın seni “Ferdi Baba” haykırışlarıyla uğurlasın…
Türk milliyetçisi olduğunu gururla söylemiş Ferdi Tayfur’a Allah rahmet eylesin, mekânı cennet olsun duamı yineliyorum.
Türk milletinde bıraktığı hatırası çok olan Ferdi Tayfur’a kendi dizesiyle sesleniyoruz: BİR GÜN GİTSEN BİLE HATIRAN YETER.
