Hastalığı olan herkes farklı bir şekilde sunduğu için otizm için tek tip bir tedavi yoktur. Genellikle otizme eşlik eden sağlık sorunlarını yönetmek için terapiler ve stratejiler mevcuttur. Bu konular epilepsi, depresyon, obsesif-kompulsif bozukluk (OKB) ve uyku bozuklukları olabilir.
Bu tedavilerin tümü ASD'li tüm insanlar için etkili olmayacak olsa da, insanların başa çıkmasına yardımcı olabileceği düşünülecek birçok seçenek vardır. Otizm uzmanları veya psikologlar bir kişiyi otizm sunumlarını yansıtan bir tedaviye yönlendirebilir.
Müdahaleler
Yararlı olabilecek tedavi müdahaleleri arasında:
Uygulamalı Davranış Analizi (ABA): ABA'da, ilk başta bir öğretmen ASD'li bir kişinin özel davranışlarını öğrenmeye çalışır. Ayrıca, ortamlarının bu davranış üzerindeki etkilerini ve kişinin nasıl öğrendiğini bilmek isteyeceklerdir. ABA, arzu edilen davranışları artırmayı ve olumlu takviye kullanarak zararlı veya yalıtıcı olanları azaltmayı hedeflemektedir.
ABA iletişim, hafıza, odak ve akademik performansın geliştirilmesine yardımcı olabilir. Mevcut davranışları analiz ederek ve adım adım yeni eylemler öğreterek, bir eğitmen hem ASD'li bir kişiye hem de etrafındakilere destek için araçlar sağlayabilir.
Erken Başlangıç Denver Modeli (ESDM): Bu tür davranışsal terapi oyun sırasında ortaya çıkar ve 1 ila 4 yaş arasındaki çocuklara yardım eder.
Bir psikolog, davranış uzmanı veya meslek terapisti, otizmli bir çocuğun eğlence duygusuyla pozitif ilişkiler kurmasına yardımcı olmak için ortak aktiviteler kullanır. Ebeveynler daha sonra evde tedaviye devam edebilir. ESDM iletişim becerilerini ve bilişsel yetenekleri destekler.
Floortime: Bu, ebeveynleri oyun alanında çocuklara katılarak ilişkiler kurmayı içerir. ABA tedavileri, tedaviyi desteklemek için floorti kullanabilir ve bunun tersi de geçerlidir. Ebeveynler çocukların oyuna liderlik etmesine ve çocuğun güçlü yanlarının gelişmesine izin verir.
Bu angajman sayesinde, ASD'li bir çocuk iki yönlü ve karmaşık iletişim, duygusal düşünce ve samimiyet öğrenir. Ayrıca, kendilerini düzenlemeyi ve çevreleriyle ilişki kurmaya öncülük etmeyi de öğrenirler.
Mesleki terapi (OT): Bu, otizmi olan bir kişinin günlük yaşam için becerilerini geliştirmesine ve bağımsızlığını öğrenmesine yardımcı olur.
Bu beceriler, yardımsız giyinmeyi, saç taramayı, hijyeni ve iyi motor becerilerini içerir. ASD'li kişiler bu becerileri genellikle 30 ila 60 dakika uzunluğunda olan terapi seansları dışında uygularlar.
Pivotal cevap tedavisi (PRT): Bu tedavi, ASD'li çocuklarda motivasyonu ve motivasyon ipuçlarına cevap verebilme yeteneğini desteklemeyi amaçlamaktadır. Doğal takviye üzerine yoğunlaşan oyun tabanlı bir terapidir.
Örneğin, bir çocuk oyuncak araba ister ve uygun şekilde sorarsa, şeker gibi alakasız bir ödül değil, oyuncak araba alır. Bu aynı zamanda ASD'li çocukları sosyal etkileşime başlamalarının yanı sıra yalnızca onlara cevap vermeye teşvik etmektedir.
İlişki geliştirme müdahalesi (RDI): Bu tedavi, otizmli insanlarda yaşam kalitesini iyileştirmeye yardımcı olmak için dinamik düşüncenin önemi veya düşünce ve süreç durumlarını esnek bir şekilde uyarlama yeteneği etrafında döner.
RDI'nin odağı, başkalarının bakış açılarını anlamayı, değişimi işlemeyi ve görme ve ses gibi çeşitli kaynaklardan gelen bilgileri sıkıntı yaşamadan almayı içerir.
Konuşma terapisi: Bu, otizmli kişilerin yaşayabileceği iletişimdeki zorlukların ele alınmasına yardımcı olur.
Yardım, duyguları yüz ifadeleriyle eşleştirmek, beden dilini nasıl yorumlayacağınızı öğrenmek ve sorulara cevap vermek olabilir. Bir konuşma terapisti, ses tonunun nüanslarını öğretmeye çalışabilir ve bireye konuşmalarını ve açıklıklarını güçlendirme konusunda yardımcı olabilir.
TEACCH: Bu program, otizmli çocukların ihtiyaçlarını sınıf ortamına entegre etmeye, görsel öğrenmeye ve ortaya çıkabilecek dikkat ve iletişim zorluklarına destek vermeye vurgu yapmaya yardımcı olur.
Özel eğitim sağlayıcılar ve sosyal hizmet uzmanlarının yanı sıra psikologlar ve konuşma terapistleri gibi başka tedaviler sunan tıp uzmanları da bu sistemi ASD'li çocukları desteklemek için kullanabilir.
Sözel davranış terapisi (VBT): Bu ASD'li bir çocuğun dilini ve anlamını birbirine bağlamasına yardımcı olur. VBT uygulayıcıları kelimelere değil, onları kullanma sebeplerine odaklanır.
İlaçlar
Bir doktor ASD'li bir çocuk veya yetişkin için ilaç verirse, genellikle nöbetler, depresyon veya rahatsız uyku ile ilgilenmeye çalışırlar. Yine, ilaçlar, duruma göre otizmli bir kişi için uygun olabilir veya olmayabilir.
