Ardından X-ışınlarının plastikten nasıl sektiğini gözlemlediler.
Yapılan deneyde elmasların boyutları gözlemlendi. Deney ortamında üretilen oldukça küçük elmaslar nano elmaslar olarak adlandırılıyor.
Ancak bir buz devinin yüzeyinin yaklaşık 8 bin kilometre altında, çok daha büyük elmaslar oluşabileceği ifade ediliyor.
Gezegenin çekirdeğine kadar uzanabileceği söylenen bu elmasların kalın bir elmas tabakası oluşturabileceği belirtiliyor.
Yeni deneylerde ekip, oksijeni dahil ettiklerinde nanoelmasların daha düşük sıcaklıklarda ve basınçlarda oluşabileceğini ortaya koydu. Böylece oksijenin varlığı ile birlikte elmas yağmurlarının çok daha olası hale geldiği ifade ediliyor. Bu sayede elmas yağmurlarının özellikle buzul gezegenlerde çok daha sık rastlanabileceği belirlenmiş oldu. Araştırmacılar, buzul gezegenlerin ortamlarını daha iyi bir şekilde modellemek için etanol, su ve amonyak gibi kimyasallar ekleyerek yeni deneyler yapmaya hazırlanıyor. Sonuçları merakla bekliyoruz.
RSS
