"Orta ve geç Eski Babil dönemlerinin ürünleri olarak, şimdiye kadar keşfedilmiş en eski ay tutulması alametleri derlemesi örneklerini temsil ediyorlar ve bu nedenle MÖ ikinci bin yılın başlarında Güney Mezopotamya halkları arasında göksel kehanet hakkında önemli yeni bilgiler sağlıyorlar," diye yazdılar. "Hepsinin, ay tutulmasının alametlerini gecenin saatine, gölgenin hareketine, süreye ve tarihe göre düzenleyen tek bir metne tanıklık ettiği bulundu."
Yakın zamanda çözülen ve belirli bölgeler, insanlar veya devletler için yaklaşan kıyamet ve kasveti haber veren alametler, antik Mezopotamya kültürlerini etkileyen kaygı ve endişelere dair büyüleyici bakış açıları sunuyor.
Kraliyet danışmanları, bir ay tutulmasının zamanını ve tarihini ve Dünya'nın gölgesinin ayın üzerinden geçtiği yolu izleyerek, kaderin bir kral için sakladığı korkunç talihsizlikleri önceden görebildiğine inanılırdı. Örneğin, tabletler, "sabah nöbetindeki bir tutulmanın" Mezopotamya'daki Akkad şehrinde "bir hanedanın sonunu" işaret ettiğini yazdığını ortaya koyuyor.
Babil ve Mezopotamya'nın diğer bölgelerinde, gökyüzündeki olayların geleceği tahmin edebileceğine inanılırdı. Yöneticiler, gece gökyüzünü izleyen ve gözlemlerini kehanet metinleriyle karşılaştıran astrologların tavsiyelerini ararlardı. Tahmin korkunçsa, örneğin "kral ölecek" ise, kralın tehlikede olup olmadığını belirlemek için ek ritüeller gerçekleştirilirdi.
Neyse ki, krallar kaderlerini öylece kabul etmek zorunda değildi, çünkü olumsuz alametleri etkisiz hale getirmek için koruyucu ritüeller kullanılabilirdi. Kehanet sonuçları tehlikeyi gösteriyorsa, uygun ritüellerin kötü alametleri geçersiz kılacağına ve arkalarındaki kötü güçleri etkisiz hale getireceğine inanılırdı. Bu nedenle, kötü alametlere rağmen, tahmin edilen geleceğin değiştirilebileceğine inanılırdı.
Çalışmanın yazarları tarafından incelenen metinlerin, günümüzde Irak sınırları içerisinde bulunan antik Babil kenti Sippar'dan geldiği düşünülmektedir. Çalışma, Cuneiform Studies Dergisi'nde yayımlandı.
RSS
