Depremle kırılan fay hatlarından toprağa sızan bazı gazlar tehlikeli miktarlarda olabiliyor. Toprak içi radon ve karbondioksit gaz konsantrasyonlarının değişimi mağara içindeki havayı canlılar için zehirli hale getiriyor. Bilim insanları mağaranın derinliklerinde yer kabuğunda bir çatlak olduğunu ve mağaranın dar ağzından zehirleyici yoğunlukta karbondioksit gazı salındığını keşfetti. Mağaranın girişinde karbondioksit seviyesi yüzde 4 ila yüzde 53 arasında, mağaranın daha derin noktalarında ise yüzde 91'e kadar çıkıyor. Karbondioksit gazının yüzde 7'nin biraz üzerindeki yoğunlukları bir insanı bilinçsiz hale getirebiliyor ve oksijensizlik nedeniyle öldürebiliyor.
Bugün gizemi çözülen Cehennem Kapısı'nın restorasyon çalışmaları tamamlanarak antik havuz ve tiyatronun ortasında yer alan Plütonyum'a bölgeden çıkarılan ve müzede sergilenen bazı heykellerin replikaları da yerleştirildi. Mağaranın önüne yüzyıllarca yaşanan ölümleri temsil eden 'yer altı tanrısı Hades ve cehennemin 3 başlı bekçi köpeği Kerberos'un heykelleri de konuldu. Ziyaretçilerin, suyun kaynadığı bölüme geçiş yapmalarına ise karbondioksit çıkışının devam etmesi nedeniyle izin verilmiyor. Ayrıca, bölgeyi seyir platformu üzerinden izleme imkânı da mevcut.
'YAŞANANLARI TAM OLARAK ÖRNEKLENDİRİYOR'
Sakarya Üniversitesi Afet Yönetim Uygulama ve Araştırma Merkezi Jeofizik Mühendisliği Öğretim Üyesi Prof. Dr. Murat Utkucu da Hierapolis'te yaşanan durumu doğrulayarak depremlerin öncesinde ve sonrasında havaya karışabilecek gazlarla ilgili uyarılarda bulundu. Prof. Dr. Utkucu, “Depremi oluşturan fay hareketi öncesinde, esnasında ya da sonrasında radon ve metan gibi gaz çıkışları bilinen bir durum. Özellikle radon gaz çıkışları depremlerin önceden tahmini için kullanılan bir hadisedir. Yeraltı sularına da kabarcıklar ya da baloncuklar halinde karışabilirler. Ayrıca metan gazı alevlenebilir. Yer yüzeyine ulaştığında kabarcıklardaki metan gazı havaya karışabilir. Çakmak çakarak ya da bir kıvılcımla havaya karışan bu gaz yanıp alevlenebilir. Diğer taraftan, diri fayların bulunduğu bölgelerde kapanlanan gazlar arasında yüksek konsantrasyonda hidrojen ve/veya karbondioksit de bulunuyor ve fayın kestiği kayaç ortamıyla ilişkili. Fay hatları duruma göre karbondioksit gaz akışına engel olup kapanlanmasına yol açabileceği gibi bazı durumlarda akışlarına ve yeryüzüne çıkışlarına bir kanal da oluşturabilirler. Bu açıdan jeokimyasal reaksiyonların fayların kapan oluşturmaları üzerindeki etkisi ile depremsellik ve gerilme değişimlerinin fayların duyarlılıkları üzerinde etkisi önemli” diye konuştu.
Prof. Dr. Utkucu ayrıca Denizli yöresinde geçmişte meydana gelen depremlere de dikkat çekti. "Hierapolis yaklaşık 1500 yıl önceki depremden sonra neredeyse tamamen yıkılmıştı" diyen Utkucu sözlerini şöyle noktaladı:
"Denizli yöresi Batı Türkiye’nin anlatılan bu özelliklerini tam örneklendiriyor. M.S. 494 yılında meydana gelen bir depremin önemli hasara yol açtığı bilinmesine rağmen o depremden bu yana az ya da çok yıkıma yol açmış çok sayıda deprem meydana gelmiştir. Tarihsel deprem kataloglarında 1366, 1651, 1702, 1717, 1849, 1860, 1885, 1890, 1897, 1899 depremlerinin Denizli’yi etkilediği belirtilmiştir. Bu depremlerden 1702 ve 1899 depremleri önemli can ve mal kayıplarına yol açmıştır."
Kaynak: Milliyet