Bazı meyve sineği türleri erkek yardımı olmadan üreyebilir, ancak diğerleri üremek için bir eşe ihtiyaç duyar.
Sperling ve ekibi, DNA'sını analiz ederek, eşi olmayan annelerde devreye giren ve bu şekilde üremelerine izin veren spesifik genleri incelediler.
Daha sonra, Drosophila melanogaster adlı cinsel olarak üreyen bir "model" organizma olan yakından ilişkili bir meyve sineğinde karşılık gelen genleri belirlediler ve bakire annelerin gen ifadesine uyması için onları çalıştırdılar.
Ekip, bu genetik geçiş panosunu kullanarak, cinsel olarak üreyen sinekleri kendi başlarına üreyebilen bekar annelere dönüştürmeyi başardı. Sperling, "Bir hayvanda bakire doğumların gerçekleşmesini sağlayabileceğinizi gösteren ilk biziz" dedi. "Genetiğiyle oynanmış sineklerimizde, dişiler hayatlarının yarısında -yaklaşık 40 gün- bir erkek bulmayı beklediler ama sonra pes ettiler ve bakire doğum yapmaya başladılar." ifadelerini kullandı.
Şu anda Cambridge'in Mahsul Bilimi Merkezi'nde çalışan Sperling, bu üreme sürecine ilişkin anlayışımızı geliştirmenin yanı sıra, ekinlerle beslenen bazı zararlı böceklerin daha hızlı üremek için bu stratejiyi nasıl kullandıklarını araştırmak için bu bilgiyi kullanmayı umuyor.