Çakma Goebbels Murat niye kaşınıyorsun?

İBB’nin kanalizasyon kanallarında beslediği troller ordusunun başkomutanı Murat Ongun, seni iki yıl önce “Çakma Goebbels (!)yat uyu bakalım, uyuyabiliyor musun? Kabuslar seni uyutmuyor değil mi?” diye uyarmıştım. Kendini çok iyi bildiğin için verilen mesajı almış ve kaygılarını etrafına hissettirmiştin. Ama hala kaşınıyorsun, kendini hala kaşıtmaya çalışıyorsun? Niye aile huzurunu ve birliğini bozdurmak için kendini zorluyorsun turcu Murat?

Muratttt yazayım da bir tur at olur mu?

Bak bir cümle yazarım, önce şoke olur, sonra tansiyonun yerlere düşer, bayılırsın ve saatlerce ayılmaz, kendine gelemezsin. Sevgili başkanın Ekrem, saatlerce kolonyalı müdahalede de bulunsa gözündeki perde uzun süre kalkmaz ve ayıkamazsın. İnsanın gölgesi her yaptığı işin şahididir değil mi Murat?

Gölgeler Murat, izler Murat, ayık ol Murat, bana bir daha bulaşma Murat…

Edep diyoruz, adap diyoruz… Şimdilik susuyoruz.

Ama sen hala kaşınıyorsun Murat…

Sen bilirsin Murat… Kendini bildiğin gibi…

Dünya çok küçük Murat…

Teknoloji dünyayı küçültüyor Murattttt…

Bak Murat…

Sahte isimli trol hesaplardan yazan kim olursa olsun tiksiniyorum. Lağım kokuyorlar çünkü… Seni daha önce gecenin bir yarısı İBB’nin kanalizasyon kanalında beslediğin binlerce trole şahsıma ettirdiğin hakaretler ve yaptırdığın saldırılar konusunda uyarmıştım. O günlerde alman gereken mesajı aldığın için uzun süre bana bulaşmamıştın.

Şimdi yerel seçimlere bir ay kaldığı için yine bitin kanlandı, kaşıntın artı değil mi?

Seni de harekete geçiren “Nitekim Murat Ongun benim çeyrek asırlık dostum, arkadaşımdır.” diyen Meral Akşener’in eski danışmanı olan adaşın Murat İde oldu değil mi?

Ekrem İmamoğlu’na ait olmayan özellikler üzerinden, onun çapsızlığını, ihanetlerini örtbas ederek ürettiğiniz seçim şarkınızı eleştirdim diye yine kanalizasyon kanalındaki trollerinizi üzerime saldınız değil mi Murat Ongun?

Çünkü Çakma Goebbels, o şarkıyı Murat İde’den ‘Ya senin çok güzel şarkıların vardı. Böyle bir şey çalışabilirsin’ diyerek istemiş…

Seni gidi çakma Goebbels seni…

Uyarılarım senin aklını başına getirmiyor ama bir gün emin ol aklın başına gelecek Murat…

Bak zekâsı başka organından fışkıran Murat!

Ben kalem savaşlarından asla yılmam, yıkılmam ve mücadelen geri adım atmam… Ama İBB’nin kanalizasyon kanallarında beslediğin b*k kokulu trollerinle yazma, yazdırma…

Geç karşıma hangi eleştiriyi yapacaksan kendi kimliğinle yaz…

Bak o zaman aklını nasıl alıyorum senin…

Bak gölgesi kendine külfet olan Murat…

Biz, 15 Temmuz hain darbe girişimi olana kadar AK Parti ile birçok konuda adeta kanlı bıçaklı idik… Karşılıklı birbirimize en ağır eleştirileri yaptık. Şahsen ben bu kavgalı olduğumuz süreçte Cumhurbaşkanı Erdoğan ve AK Parti tarafından 38 kere mahkemeye verilmiş bir yazarım.

Sen de ve kanalizasyon kanalında beslediğin b*klu trollerinde nasıl bir zekâ var ki, Cumhurbaşkanı Erdoğan ve AK Parti tarafından 38 kere dava açılmış benim gibi bir yazara “11 yıl önce Erdoğan’a ve AK Parti’ye bunu yazdın” diye saldırıyor ve hakaret edebiliyorsunuz? Ben zaten dönemin iktidarına en ağır yazıları yazdığım için hakkımda bu kadar dava açılmıştı.

Ben, “Çözüm süreci” ve malum süreçlerde o yazıları yazmasaydım, o mücadeleyi vermeseydim bugün partinizin ve sizin HDP, Yeşil Sol ve DEM birlikteliğinde sergilediğiniz alçaklıklar, hainlikler ve şeref yoksunluğu karşısında nasıl kalem oynatacaktım?

Değil mi Ekrem İmamoğlu’nun besili Çakma Goebbels’i?

İBB’nin kanalizasyon kanalından harekete geçip hakaretlerle, soytarılıklarla bana saldıran trollerin sahibi sensin, o yüzden sana haber ediyorum Çakma Goebbels…

Anlatacağım hikâyedeki köpeklerin sahibi sensin Murat…

Çünkü iki yıl önce de aynı tuhaf tuhaf isimli ve fotoğraflı troller gecenin bir yarısında saldırıya geçmişti. Dostun Murat İde ile dayanışman olabilir. Bu tür şeylerin bana işlemeyeceğini en iyi kendisi bilir. Benim kalemim matkap gibi deler geçer Murat…

Dikkat et…

Anladın sen onu!

Çakma Goebbels, İBB’nin kanalizasyon çukurunda beslediğin trollerin manzarasını görünce yıllar önce bir yazımda ve daha sonra müzelik solcu ve çakma Atatürkçü Uğur Dündar’ın tezgâhları karşısında paylaştığım şu hikâye aklıma geldi.

Geçmişin herkesin saygısını kazanmış derin hocalarından biri, yıllarca ders verdiği bir öğrencisini bir gün karşısına aldı ve şöyle dedi:

- Sen artık yılların tahsil ve terbiyesi sonucu belirli bir düzeye geldin. Gerekli bilgileri nazari olarak kavradın. Ama bu öğrendiklerinden sonuç çıkaracak, yorum yapacak, gerektiğinde bunlardan yararlanacak hâle geldin mi, bunu öğrenmek için sana bir soru soracağım. Doğru cevap verdiğin takdirde sana icazet (diploma) vereceğim. Öğrenci:

- Peki hocam, sorunuzu sorun, bilirsem beni serbest bırakın, ben de zaten bunu istiyorum, dedi...

Hoca sorusunu şöyle yöneltti:

- Diyelim ben seni serbest bıraktım, ilk önce bir sıla-i rahim (yakın akraba ziyareti) yaparsın. Memleketine giderken elbette köylerden, yaylalardan geçeceksin. Yolun üstünde davar sürülerine, çoban köpeklerine rastlayacaksın. Varsayalım ki böyle bir yerde beş altı tane köpek birden sana saldırdı. Nasıl kurtulursun?

Öğrenci cevap verdi:

- Elimdeki sopa ile karşı koyarım.

- Sopa ile beş altı köpekle baş edemezsin.

- Köpekleri taşa tutarım.

- Yine kurtulamazsın.

- Silahımı çeker öldürürüm.

- O zaman köpek sahipleri seni oradan sağ salim bırakmazlar. Öldürmeseler bile iyice döverler, pestilini çıkarırlar ve köpeklerin parasını da tazmin ettirirler...

Öğrenci pes etti:

- Hocam bilemeyeceğim. Anlaşılıyor ki bir süre daha sizden feyiz almam gerekecek. Fakat nasıl kurtulabileceğimi siz söyler misiniz?

Hoca açıkladı:

- "Dağda, bayırda, yaylada nerede olursa olsun böyle birkaç köpeğin birden saldırısına uğrayınca ilk yapılacak şey, köpeklerin sahiplerine veya köpekler kimin denetiminde ise ona haber vermektir. Çünkü köpekler daima sahiplerine yakın yerlerde bulunurlar ve sahiplerinin bir sözüyle, bir ıslığıyla saldırıdan vazgeçerler."